Kangani
Mens en Hond in Balans

Mijn hond haalt zomaar uit

22 december 2016, de telefoon gaat en ik hoor een wat ontroerde vrouwenstem vertellen dat haar zoontje van 6 net een enorme snauw heeft gekregen van hun Golden Retriever van nog geen 2 jaar oud. Het zoontje heeft zelfs een blauwe plek op zijn hand. Ze vertelt verder en ik hoor haar zeggen dat ze er niets van begrijpt, hun Balou, de liefste hond van de wereld, haalt zomaar vanuit het niets flink uit. Wat moet ze doen? Is hij vals? Ze is ten einde raad.

Ik vraag de vrouw eerst hoe het nu is, waar de hond en haar zoontje zijn, ze verteld dat Balou weer rustig in zijn mand ligt te slapen en dat haar zoontje erg geschrokken was, maar dat hij weer lief aan het spelen was. Ik kalmeer de vrouw door te zeggen dat ze zich geen zorgen hoeft te maken dat Balou vals is. Ik hoor een zucht van verlichting. “Nee, dat kan ik mij ook niet voorstellen”, zegt ze. Maar hoe kan dat nou zo ineens?

Wanneer ik een aantal vragen stel, blijkt dat het zoontje Balou in een doos wilde krijgen en hem een kerstmuts op wilde zetten. Ik vroeg de vrouw of ze gezien had hoe Balou dit vond en ze vertelde dat hij het erg leuk vond, omdat hij steeds opsprong en blij keek. Op mijn vraag wat blij kijken was, schetste ze mij het beeld van een hijgende hond. Ik legde de vrouw uit dat wat zij als blij beschouwde feitelijk stress-signalen waren.

Ik legde haar uit dat Balou het helemaal niet leuk had gevonden en hierbij stress opgebouwd had. Op het moment dat deze stress te hoog wordt, de situatie teveel wordt voor een hond is zijn enige manier om zijn grens aan te geven nog om te snauwen. Waarschijnlijk hadden ze alle andere subtiele signalen gemist. Ik vertelde haar dat de hond eigenlijk heel sociaalvaardig was, omdat hij alleen maar gewaarschuwd had en niet gebeten had.

Gelukkig heb ik deze mensen kunnen helpen en begrijpen ze hun hond veel beter. Deze kerst krijgt Balou geen kerstmuts en hoeft hij niet in een doos, mailde ze mij vorige week. Het ging heel goed tussen Balou en haar zoontje.

Antropomorfisme

Antropomorfisme, het toeschrijven van menselijke eigenschappen aan dieren, wordt bij het wetenschappelijk onderzoek naar het gedrag, de emoties en het bewustzijn van het dier als een groot probleem gezien. We zouden dieren hierdoor menselijker maken dan ze werkelijk zijn.  En honden zouden geen emoties kennen. Gelukkig zijn er de laatste jaren steeds meer hondenprofessionals die wel beter weten. Honden hebben ook negatieve emoties. Hoewel we niet precies weten hoe ze dit ervaren, is het wat mij betreft geen issue om dit te ontkennen. Ik vind daarom dat we deze term juist zouden moeten gebruiken om ons beter in te kunnen leven in onze honden.

Voor wat betreft het vermenselijken van honden als het gaat om wat we met onze honden doen, wil ik wel graag het bewustzijn vergroten. Honden zijn geen mensen die het leuk vinden om zich te verkleden. Op deze manier honden vermenselijken is wat mij betreft dan ook not-done sinds ik mij meer inleef in een hond. En echt ik heb altijd een groot hart voor honden gehad, maar heb dit vroeger ook onbewust gedaan. Misschien iets om over na te denken als jij jouw hond weleens een kerstmutsje opzet 🙂.

Google maar eens op “kerst hond” en je ziet heel veel foto’s van honden met kerstmutsen en geweien. Als je wilt leren zien hoe een ongelukkige hond eruit ziet, als je stress-signalen wilt leren herkennen, dan moet je deze afbeeldingen eens bekijken.

Laten we als volwassenen het goede voorbeeld geven en niet alleen onze honden respecteren voor wie ze zijn, maar ook onze kinderen dit leren. Zet ze geen kerstmutsen ed. op! Alleen op deze manier leren ook kinderen dat een hond een dier is, zonder deze menselijke traditie(s).

Ik las ergens een onderzoek naar hoe mensen kerst vieren en hoe ze hun huisdier daarin betrekken. Over het algemeen werd er gezegd “Kerst vier je met je gezin, daar hoort mijn huisdier ook bij” en daar ben ik het helemaal mee eens. Zet dit jaar eens een pakje onder de kerstboom waar lekkers voor je hond in zit. En laat het hem dan op zijn eigen manier uitpakken. Plezier gegarandeerd. Daar hoeft je hond geen kerstmuts voor op.

Ik wens je hele fijne kerstdagen, samen met al je geliefden.

Verstop lekkers in een doos en maak er een hersenwerkspel van

 

Ben jij het hiermee eens? Deel het dan s.v.p. via de onderstaande social media knoppen.

🙏 DANK (Ook namens alle honden)

Ps. Dit blog is niet geschreven als een wijzende vinger, maar om bewustwording te vergroten en als uiting van compassie.

 

6 gedachten over “Mijn hond haalt zomaar uit”

  1. Anqelique, ik ben het er helemaal mee eens. De term vermenselijking van dieren wordt nogal eens gebruikt, maar vaak wel op de verkeerde manier. Dit is een prachtig voorbeeld! Het is een heel duidelijk verhaal.
    Ik wens jullie OOK een heel goed 2018.

  2. Fijn dat jij mensen op een prettige manier duidelijk maakt dat we goed voor onze dieren moeten zijn, en dat we heel duidelijk rekening moeten houden met hun gevoelens.
    Ik wens je hele fijne feestdagen en een goed 2018.

  3. Helemaal mee eens Angelique!
    Ik wens jou en je dierbaren ook hele fijne gezellige dagen toe en een prachtig nieuw jaar gewenst🍀

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Scroll naar boven