Kangani
Mens en Hond in Balans

Wat je kunt leren van een blaffende hond

Een heerlijke zonnige ochtend

Yeah, de zon schijnt weer en de temperatuur is zeer aangenaam. Eindelijk kunnen de deuren weer open en kan ik eindelijk in mijn heerlijke hangstoel mijn ontbijtje nuttigen. Wat heb ik daar naar uit gekeken. Ik kan mij voorstellen dat je dit gevoel herkent vandaag.

Omdat ik geen omheinde tuin heb, lijn ik Moly aan en leg haar aan de lange lijn vast aan de parasolvoet. 

Het gaat al een tijdje heel goed met Moly voor wat betreft het blaffen in huis. Toen ze hier net kwam blafte ze op elk geluid dat ze hoorde. Door hier rustig op te reageren, haar te zeggen dat het oké is, of als dat nodig was haar bij me te roepen om haar zo uit de situatie te halen (bv. het blaffen voor het raam) heeft ze langzaamaan kunnen ervaren dat ze echt veilig is in huis. En doordat ze zich veilig voelt wordt het stress-systeem niet geactiveerd bij geluiden en kan ze ontspannen blijven. Heel af en toe reageert ze nog op een geluid en dan is een “het is oké” of een “hoeft niet”, afhankelijk van haar motivatie om te blaffen, genoeg om haar weer te kalmeren.

En ja, dan ligt het gevaar om de hoek om hier ook niet meer zo bedachtzaam op te zijn. 

Het genieten van het zonnetje wordt verstoord

Dus, zoals ik net al zei, zit ik heerlijk in het zonnetje mijn ontbijtje te eten als Moly ineens weer heul hard begint te blaffen. Ik kijk waar ze naar blaft en zie dat er iemand langsloopt, stil gaat staan en tegen Moly gaat praten. Dat is een reactie van veel mensen, ze proberen de hond op zijn gemak te stellen of vinden juist dat “het helemaal niet nodig is om zo tegen hun te blaffen”, kortom het doet ook van alles met de mens waar tegen geblaft wordt. 

Het is daarom ook handig om deze situaties (zoveel als mogelijk) te voorkomen of te vermijden en te oefenen met je hond in een gecontroleerde situatie. Maar dat terzijde.

Omdat ik net lekker in het zonnetje zat te genieten, ik deze vrouw al eerder vriendelijk gevraagd had of ze niet naar Moly wilde kijken en praten en ik er eigenlijk even niet op voorbereid was, omdat het al zo’n tijd goed ging, deed het ook van alles bij mij. Ik voelde irritatie opkomen en reageerde ook vanuit die emotie op deze vrouw. Om vervolgens samen met Moly naar binnen te gaan.

Nog geen kwartier later klopte de campingeigenaar op de deur en natuurlijk ging Moly weer uit haar dak. Gelukkig heb ik een hele begripvolle huur”baas” haha, maar je begrijpt, de emotie zat mij nog hoog. En het stress-systeem van Moly stond weer op scherp.

Terugkeren naar je natuurlijke staat van zijn

Na het gesprek wist ik dat ik even een moment voor mezelf moest nemen. Ondanks het mooie weer ging ik naar binnen, sloot alle deuren, ging lekker op de bank zitten en werd gewaar van de emoties, de gedachten en de neigingen die van daaruit opkwamen. Keer op keer op keer op keer (op keer). En langzaamaan voelde ik de rust wederkeren en ebte de gedachten en emoties weg.

Hoe het met Moly ging de rest van de dag? 

Ze blafte weer op veel geluiden, zelfs het afwassen van de borden was een trigger, het omdraaien van de sleutel in deur was een trigger, een langsrijdende auto van de buren, stemmen achter het huis en een raar geluid in de muziek waren triggers. 

Was het uitdagend om in de rust te blijven…ja zeker. Maar ik weet ook dat dit de enige manier is om weer een gevoel van veiligheid bij de hond te krijgen.

Zijn we nu weer terug bij af? Ben jij weer terug bij af wanneer je een soortgelijke situatie hebt met jouw hond? Zeker niet.

Maar hierin is het wel essentieel dat je zelf je rust bewaard, dat je alert bent op de emoties en de gedachten die opkomen en dat je je daar niet in mee laat voeren, ook niet wegdrukt, maar je richt op je kern, je natuurlijke staat van zijn, daar waar rust, liefde en kalmte is.

En van daaruit ervaart jouw hond ook weer veiligheid en ontstaat er weer ontspanning. NB. Dit geldt niet alleen in situaties met je hond, maar in je hele leven 😉.

Wat een mooie les vandaag. En dan kom ik ook nog onderstaande video van Eckart Tolle “toevallig” tegen wanneer ik even zoek naar inspirerende video’s.

Ken je deze situaties? Wat is jouw ervaring in dit soort situaties?

Laat je reactie hieronder achter. Ik ben benieuwd en door het delen van jouw ervaring inspireer je anderen ook weer.

2 gedachten over “Wat je kunt leren van een blaffende hond”

  1. Wat een leuk en inspirerend verhaal. Vooral ook die video is geweldig. Ik ga samen met mijn herdershond koffie drinken (tenminste ik dan) in het nu. Thanks.

  2. Hallo Angelique, Mooie verwoording van een gebeurtenis die veel gedachten en emoties oproept. Een situatie is neutraal (dank Tolle). En iedereen wil harmonie en misschien willen we dat soms te geforceerd? Ik herken de irritatie als het met mijn hond minder gewenst gaat ondanks dat ik er dagelijks zoveeeeel energie in steek. Ondankbare hond, denk ik dan! Ik geloof dat anderen ons proces gewoon niet kennen/volgen. Het oogt meestal heel kalm allemaal. De tweezijdige verhaallijn vind ik steeds interessanter worden bij een aanvaring. Dat kunnen uitwisselen geeft verbinding en rust. Blijft dat niet leuke akkefietjes mij altijd wel even bezighouden. Langer dan bij mijn hond die snel herstelt grrrr. Inmiddels weet ik van mezelf dat ik mijn best doe en geen risico’s neem. En dat ik daarom mezelf niet op de kop hoef te geven. Zucht… Mijn moeilijk benaderbare hond zat gisteren veilig aan de lijn achteraf op een eigen groot erf. Een onbekende/onverwachte bezoeker liep rond en vlak langs haar terwijl ik even binnen was en ze blafte en hapte een paar maal. Geen schade en wel schrik voor allemaal. Ik was heel rustig en vroeg wel meteen: Waar kom jij vandaan en wat kom je hier doen? Mijn herder waakt en helaas pakt ze haar taak heel erg serieus op. Haar herplaatsverhaal is hier buiten beeld gebleven en ook hier geldt: hoe reageert ze nu?!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Scroll naar boven