Honden kunnen meer zelfstandig dan je denkt

Honden zijn in potentie cognitieve dieren, die zelfstandig beslissingen kunnen nemen. “Nou, die van mij niet hoor”, hoor ik je denken. En daar heb je zeer waarschijnlijk ook gelijk in, omdat wij onze honden over het algemeen niet zo (leren te) begeleiden dat ze deze potentie ontwikkelen. Ik raad je daarom ook niet aan om je hond zomaar zelfstandig te laten gaan wandelen. Het vergt de juiste kennis en begeleiding om je hond weer zijn natuurlijke keuzes te laten maken.

Een hond die vanuit zijn natuur een keuze maakt is altijd gericht op veiligheid en harmonie. Pas wanneer de hond onveiligheid ervaart, of niet voldoende sociale vaardigheden heeft kunnen ontwikkelen, ontstaat er stress. Wanneer er sprake is van stress, uit dit in gedrag wat voor ons als ongewenst ervaren wordt. En is er een zgn. gedragsprobleem. Echter kun je je afvragen of we dit zo moeten blijven noemen.

We leren onze honden daadwerkelijk al het gedrag aan; zitten, liggen, hierkomen, gaan slapen op hun plek, contact maken met iets wat ze eng vinden, naar ons kijken als we een hond of jogger passeren enz. enz. Het wordt steeds gekker, zelfs het “Do as I Do”, wat feitelijk een natuurlijke vorm van sociaal leren is,  wordt als trainingsmethoden ingezet. Dit wordt als normaal gezien en leuk gevonden. Maar, hoe ver halen we honden hiermee uit hun eigen beleving en hoe ethisch is dit? Om nog maar niet te spreken over het effect wat dit heeft op de hond en jullie sociale band.

De keren dat ik in landen was waar honden op straat leven, was het een genot om deze te observeren. Het is prachtig om de honden hier te zien leven, in harmonie met elkaar en met de omgeving. In veel landen heeft het merendeel van de honden een eigenaar, maar ze genieten een enorme vrijheid. Ik zie hier dan ook hele relaxte honden, die harmonieus samenleven met andere honden uit de buurt of door duidelijke communicatie aangeven dat een andere hond over hun (territoriale of fysieke) grens dreigt te gaan. Ze laten dan hun tanden zien, geven een grom of een snauw, JA dat doen ze, heel normaal en natuurlijk gedrag. En, de andere hond luistert, schud zich soms even uit om de spanning te ontladen en gaat zijn eigen weg weer. De spanning vloeit direct weer af en de hond is weer zijn blije en ontspannen zelf. Doordat er geen tussenkomst is van (gespannen, schreeuwende) mensen, die zich ermee bemoeien, zie ik dat deze honden door deze geritualiseerde signalen geen overmatige stress opbouwen en er vrijwel geen gevechten ontstaan.

Echt, de honden hier ogen een heel stuk meer ontspannen dan onze honden. En gedragen zich net zo relaxed als de mensen hier, wat een genot.

Wij leven natuurlijk in een andere maatschappij, onze honden kunnen en mogen niet vrij op straat lopen. Maar de essentie van je hond meer (keuze)vrijheid geven kun je zeker wel toepassen in je leven.

Door jouw hond beter te gaan begrijpen, door (te hoog) gespannen verwachtingen los te laten en door te leren waar je jouw hond meer keuzevrijheid kunt geven, draag je bij aan zijn/haar welzijn. Stop met opvoeden, door ze allerlei gedrag aan te leren naar onze maatstaven en leer kijken naar wat je hond echt nodig heeft, wat hij zelf kan en waar jij sturing kunt geven.

Jouw hond wordt meer ontspannen en krijgt meer zelfvertrouwen, hierdoor verdwijnt ook veel ongewenst gedrag. En juist door op deze manier met jouw hond om te gaan, zal jullie vertrouwensband versterken.

Delen van dit artikel wordt zeer gewaardeerd.

1 gedachte over “Wat kan jouw hond eigenlijk zelfstandig?”

  1. Annelies Martens

    Helemaal waar, Angelique.
    Back to basics, maar veel hondeneigenaren zien door de bomen het bos niet meer en worden nog veel te vaak meegezogen in ’training’ van de hond.
    Gelukkig worden er hoe langer hoe meer hondvriendelijke alternatieven aangeboden, zoals jij doet.
    Goed bezig dus. Veel succes nog!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Scroll naar boven